Powered By Blogger

Tuesday, February 2, 2016

पुंछ आळा दुहा

[१]

सरदी आई सायबा,गाभा बधग्या डी’ल ।

थांरी आसां कूकतां,आंख्यां बणगी झील ॥

                               सरदी में नुहासी के ॥

[२]

चाय बणाऊं सायबा,घालूं अदरख लूंग ।

खीचड़ रांधूं कूटवों,  भेळ बाजरी मूंग ॥

                        पछै दळसी छाती पर ॥

[३]

खेतां हरखै बाजरी,धरती करै रचाव ।

थारै आयां सायबा,  ढूंढो करै बणाव॥

                        थारै काचरी तळीजै ॥

[४]

भल आया थे सायबा,आंगण ढूक्यो चाव ।

घिरती फ़िरती नाचती,मन में उठै उमाव ॥

                             नोटडि़या ल्यायो दिखै ॥

[५]

थां बिन सूनां सायबा,गांव गुवाडी़ खेत ।

टाबर सेकै रोजगा ,   म्हानै थारो हेत ॥

                            ल्यो रमाओ टाबरिया ॥

[६]

थारै आयां सायबा,       बोल्या  डेडर मोर ।

आभै चमकी बीजळी,बादळ गाज्या जोर ॥

                     फ़ेर तो पक्की रांद मंडगी ॥

[७]

काग उडा़या सायबा ,थांरी आवण आस ।

कागै मनस्या पूरदी ,प्राण पांगरया ल्हास ॥

                               आ लागी कागलै री ॥

[८]

थारै सारू सायबा ,     राता पै’रूं बेस ।

सुरमो सारूं आंख में,बीणी गूंथूं केस ॥

                     फ़ेर काढ़्सी अक्कल तो॥

[९]

सेजां पोढो़ सायबा ,   छाती लेऊं भीड़ ।

सुणगै आखर प्रेम रा,मेटूं मन री पीड़ ॥

                           अब कोनीं बचै लाडी ॥

[१०]

सूरज चढियो सायबा ,बेजां सोणो पाप ।

चाय बणाऊं सांतरी ,चूल्हो बाळो आप ॥

                   अब किस्सै कूए में पड़सी ॥

No comments:

Post a Comment